2. Gün 19 Kasım

 



Issız Han

 Öğretmenevinde bahsedilen ve yolumuzun üstünde olan “Issız Han’a” uğrıyoruz.  Taş bina restore edilip kapısına da kilit asılmış.  Bir not var, “Yemekteyim” şeklinde.  Not’ta yazan telefon numarasını aramıyor, dışardan fotoğraf alıyoruz.  Han gölün kıyısında,  belli ki eski ticaret yollarının üzerinde.

Gölyazı’da Kayıklar


 

Fotoğraf çektikten sonra bizde Gölyazı’ya iniyoruz.  Bu sefer gün ışığında kenti görme şansımız var.  Eski evler, bahçeler dikkati çekiyor.  Gölün kıyısındaki her evin önünde bir kayık var.  Yani her evin bir kayık-parkı var.

Gölyazı’nın içinde restore edilen Taş Kilise dikkatimizi çekiyor. Avrupa birliği ile ortak yürütülen bir proje. Aynı zamanda “Restorasyon alanında kalifiye eleman yetiştirmeyi” de hedefliyor.

Gölyazı Eski – Yeni

Ağlayan Çınar

Yürüyüş yapıp,  “Ağlayan Çınar” ‘da oturuyoruz.  Cem ve ekibi çay içip hareket ediyor.  Biz öğle yemeğini yiyoruz.

Bundan sonraki rota Gemlik. Yeni açılan otoyol Bursa’yı by-pass ediyor ve bize zaman kazandırıyor. Otoyol üzerinde oyun amaçlı yola dolu pet şişe (?) bırakan çocuklar ise monoton yolculuğa heyecan katıyorlar.  Önümdeki araç aniden manevra yapıp şişeyi savuşturuyor.  Önümdeki şişeyi son anda fark edip sanırım dokunarak geçiyorum.  Aynaya baktığımda arkadan gelen araç üstünden geçip patlatıyor.  O sırada bariyerlerin üzerinde olanları izleyen çocuk grubunu görüyorum.  Durmak için çok geç.  Araçların arasından sıyrılıp, geniş yol açısı ile otoyolda seyre devam ediyoruz.

Gemlik’te benzin molası veriyoruz.  Ve ikinci olay.  Arkamdan gelen yol arkadaşımı bir araç sıkıştırıp kaçıyor. Benzin istasyonuna geldiğinde sinirleri gergin.  İstasyon’da bekleyen (?) polis ekibi bizim hikayemize zerre ilgi göstermiyor.  Geri dönüp saptığı sokakta aracı bulma fikrinden vaz geçip yola devam ediyoruz.

Amacımız, Armutlu, Çınarcık üzerinden yarım adayı dolaşıp Eskihisar’dan karşıya geçmek.  Yol boş,  yazlıklar da boş.  Yer yer çok güzel manzaralı küçük kasabalardan geçiyoruz.  Bir çoğunda ufak marinalar var.  Farklı tekneler bağlı.  Virajlar keyifli ve asfalt iyi.  Bir noktada römorkör imal edilen bir tersane de görüyoruz.  Armutlu’dan sonra balıkçı barınağı olarak kullanılan bir dalgakıran’da durup son fotoğrafları alıyoruz.  Artık Çınarcığa çok az kaldı. Hava yavaş yavaş kararıyor.  Yolda asfalt bir noktada çok bozuluyor.  Bizim gittiğimiz şerit nedense erimiş zift.  Geliş istikemetinden gidiyoruz.  Çınarcık’ta önüme aniden 4 ayaklı bir dana fırlıyor.  Kontrollu seyir olası kazayı engelliyor. Aslında yolun sağ tarafındakiş sürüyü ve sol tarafında yol kenarında garp hareketler yapan köylüyü fark edip durmalı idim.  Meğer köylü karşıya geçmeye çalışan danayı engellemek için uğraşıyormuş. 

Hava iyice kararıyor. Yalova’ya yaklaşıyoruz. Arkamıza 2 sis farı takmış bir GS sürücüsü yapışıyor. Bizi geçmiyor, öte yandan güçlü sis farları aynadan yansıyıp gözümüzü alıyor.  Ne kadar gereksiz bir aksesuar.  Zaten farlar yeterince güçlü.  Bir yerde ayrılıyoruz.

Yalova’ya girişte bu sefer 2 ayaklı bir büyükbaş’ın kullandığı araç arkamızdan hızla geliyor.  Yol istiyor fakat yol dar ve ıslak.  İlk fırsatta bizi tehlikeli olarak geçip, önümüzde zig zaglar çiziyor.  Hızımız kesip büyükbaş şovu izliyoruz.  Arka camındaki yazıdan “Dodurga’lı” oldupunu anladığımız büyükbaş ilerde kırmızı ışkılara takılıyor.  Bizim yaklaştığımızı görünce “kırmızı ışık ihlali” yaparak kaçıyor.

Bundan sonrası ciddi bir trafik var.  Bayram tatilinden dönenler sebebi ile Yalova’nın içi ve Eskihisar yolu çok kalabalık.  Arabalı vapurlar epeyi bir yol kala yol tıkanıyor. Yan çantalar ile dikkatli geçişler yapıp, vapur iskelesine varıyoruz. İlk vapura biniyoruz.  Vapurda gene EMOK’dan Attila ile karşılaşıyoruz. Yeni yolculuk planlarını konuşuyoruz.

Vapur’da vedalaşıp evlere dağılıyoruz.