Serpil’in Yeri @Turgutreis

İlk hangi yıl gittiğimizi hatırlamıyorum.  Turgutreis Devtaş Tatil Köyü yanından çıkan yokuşun üzerinde, çıkarken sol tarafta bir lokanta.

Ve sahibi, aşçısı, işletmecisi Serpil Hanım.  Kendi deyimiyle hiç yılmayan bir kadın.  Ve yıllardır her sene ailece oraya giden onlarca müşteri.
Onlarca diyorum zira lokanta ufacık.  Her gün çıkan ev yemekleri günlük. Müşteri istekleri ile oluşan menüler.  7 yaşında başlayıp 21 yaşında her sene gelenler.
Her bir müşterisi ile olan diyaloğu dostluğu….

Serpil’in hikayesi mücadele ve başarı öyküsü. Gençliğinde yaşadığı sağlık sorunlarına hiç pes etmemiş.  Bir yandan çalışmış bir yandan da tedavi olmuş.
İzmir’i bırakıp, Turgutreis’e gelmiş, Devtaş’ta işe başlayıp emekli olmuş.  Takiben önce cafe sonra lokanta.  Ve yıllar içinde oluşan o geniş müşteri ağı..
Etrafında yardımcıları ile kendi eko sistemini yaratmış.  Ağabeyinin bahçesinden gelen günlük sebzeler,  etrafında parası ile hizmet alıp sürekli teşvik ettikleri.

2025 yazında tekrar gitmek ve eski günleri anmak kısmet oldu.  3 jenerasyondur oradayız. Sohbet ettik, çocuklarımıza annemle yaptıkları nohutlu çorbanın nasıl sevildiğini, babamın aydınlatma için çizip kurduğu ve 20 yılı aşkındır çalışan armatürleri, verdiği mücadeleyi…

Dizindeki rahatsızlık bizi üzdü, umarım bu sonbahar başarılı bir ameliyat ile toparlayacak.

Bravo Serpil, hep bir ümit vardır ve çalışanı mutlaka bulur.  Her gün bunu ispatlıyorsun.